**Webstek in opbouw**

Marc Verstockt of Mark Verstockt (Lokeren, 16 juli 1930 – Antwerpen, 14 mei 2014) was een  beeldhouwer, graficus en schilder. Hij  volgde de lessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, samen met Dan Van Severen. Ze werden aanhangers van het constructivisme. Hij verdiepte zich in de abstractie en de studie van de geometrische vormen.

Verstockt produceerde beeldhouwwerken, met als bekendste de monumentale sculptuur ‘Signaal’ in Sint-Niklaas. Hij experimenteerde met video en boekdrukkunst. In 1971 publiceerde hij ‘This is not a book’. Als theoreticus maakte Verstockt in 1982 naam met ‘De Genesis van de vorm, van chaos tot geometrie’, een diepgaande studie over de drie oervormen: de cirkel, het vierkant en de driehoek.

De productie en pre-productie van zowel kunstwerken, tentoonstellingen en ontwerpen binnen de artistieke praktijk van Mark Verstockt vormen een breedschalig archieffonds. In dit fonds zijn slechts in beperkte mate administratieve documenten aanwezig. Bijkomende fondsen bevinden zich in Brussel (Artesio) en Kemzeke (Verbeke Foundation).

CKV startte met de opmaak van een digitale oeuvre-catalogus en een gefaseerde digitalisering van het archief. Welkom !

Jef Verheyen

© SABAM Belgium, 2024, Jan Liégeois on behalf of Axel Vervoordt Gallery
• 0262 • L’Or – Aarde – Permeke (Gold – Earth – Permeke), 1976
Schilderij , 130 x 130 cm
Matt lacquer on canvas

In schilderijen als Zwarte Zomer of Permeke

schildert Jef Verheyen zijn idee van de Vlaamse

atmosfeer, die eerder donker is. Later in de jaren

1960 trekt hij naar Brazilië, Mexico, Tunesië,

Spanje, Italië en Frankrijk. Hij speurt er naar het

licht dat overal anders is.

Een noorderling op zoek naar het zuiderse

licht: Vincent van Gogh deed het hem voor.

In een brief uit 1889 schrijft Van Gogh vanuit de

Provence aan zijn broer over het zuiderse licht:

“Later zal mijn reis naar het Zuiden wellicht

toch nog vruchten afwerpen, want door het

verschil van het sterkere licht, de blauwe lucht,

leer je kijken, en dan vooral en zelfs alleen als je

er lang naar kijkt. (…) eerst moet je je ogen

geleidelijk aan het andere licht laten wennen.”

Ook Verheyen schrijft in zijn brieven over de

betovering van het licht tijdens zijn reizen. “Hier

tintelt alles!” De essentie van die impressies

probeert hij over te brengen op doek.