**Webstek in opbouw**

Marc Verstockt of Mark Verstockt (Lokeren, 16 juli 1930 – Antwerpen, 14 mei 2014) was een  beeldhouwer, graficus en schilder. Hij  volgde de lessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, samen met Dan Van Severen. Ze werden aanhangers van het constructivisme. Hij verdiepte zich in de abstractie en de studie van de geometrische vormen.

Verstockt produceerde beeldhouwwerken, met als bekendste de monumentale sculptuur ‘Signaal’ in Sint-Niklaas. Hij experimenteerde met video en boekdrukkunst. In 1971 publiceerde hij ‘This is not a book’. Als theoreticus maakte Verstockt in 1982 naam met ‘De Genesis van de vorm, van chaos tot geometrie’, een diepgaande studie over de drie oervormen: de cirkel, het vierkant en de driehoek.

De productie en pre-productie van zowel kunstwerken, tentoonstellingen en ontwerpen binnen de artistieke praktijk van Mark Verstockt vormen een breedschalig archieffonds. In dit fonds zijn slechts in beperkte mate administratieve documenten aanwezig. Bijkomende fondsen bevinden zich in Brussel (Artesio) en Kemzeke (Verbeke Foundation).

CKV startte met de opmaak van een digitale oeuvre-catalogus en een gefaseerde digitalisering van het archief. Welkom !

Jef Verheyen

© SABAM Belgium, 2024, Jan Liégeois on behalf of the Jef Verheyen Archive
• 0390 • Rêve de Möbius, 1962
Schilderij , 113.5 x 146 cm / 116 x 148.5 cm with frame
matt lacquer on canvas, perforated

Ivo Michiels wrote about the realization of Rêve de Möbius in his publication  Luister hoe dit beeld hoe die lijn hoe die kleur hoe dit vlak luister (Antwerp: Soethoudt, 1979), a collection of the artist's writings about art.

Samenwerkingen zijn belangrijk voor Jef Verheyen.

In 1962 bezegelt hij zijn vriendschap met Lucio

Fontana met dit werk. Verheyen schildert de blauwe

ondergrond, Fontana voert de perforaties uit als

een performance. Deze samenwerking belichaamt

hun gedeelde opvattingen over het activeren van

de ruimte. “Fontana’s spatialisme boorde door de

dimensies. Zijn vijfde dimensie brak de grenzen,

hij opende de weg naar de oneindigheid,” schrijft

Verheyen. De titel van dit werk verwijst naar de

eindeloze Möbiusring. Deze ring staat symbool voor

de harmonie tussen twee artistieke benaderingen

en voor hun droom van oneindige vrijheid.