**Webstek in opbouw**

Marc Verstockt of Mark Verstockt (Lokeren, 16 juli 1930 – Antwerpen, 14 mei 2014) was een  beeldhouwer, graficus en schilder. Hij  volgde de lessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, samen met Dan Van Severen. Ze werden aanhangers van het constructivisme. Hij verdiepte zich in de abstractie en de studie van de geometrische vormen.

Verstockt produceerde beeldhouwwerken, met als bekendste de monumentale sculptuur ‘Signaal’ in Sint-Niklaas. Hij experimenteerde met video en boekdrukkunst. In 1971 publiceerde hij ‘This is not a book’. Als theoreticus maakte Verstockt in 1982 naam met ‘De Genesis van de vorm, van chaos tot geometrie’, een diepgaande studie over de drie oervormen: de cirkel, het vierkant en de driehoek.

De productie en pre-productie van zowel kunstwerken, tentoonstellingen en ontwerpen binnen de artistieke praktijk van Mark Verstockt vormen een breedschalig archieffonds. In dit fonds zijn slechts in beperkte mate administratieve documenten aanwezig. Bijkomende fondsen bevinden zich in Brussel (Artesio) en Kemzeke (Verbeke Foundation).

CKV startte met de opmaak van een digitale oeuvre-catalogus en een gefaseerde digitalisering van het archief. Welkom !

Jef Verheyen

© SABAM Belgium, 2024, Jan Liégeois on behalf of the Jef Verheyen Archive
• 0657 • Monochrome - Achrome I , 1958
Schilderij , 92 x 73 cm
Oil paint on burlap

In het kasteelgebouw in het Middelheimpark, komen tussen
mei en oktober 1958 de eerste G58-tentoonstellingen
tot stand, afwisselend met groepen
van vier of vijf kunstenaars. Verheyen neemt
samen met Vic Estercam, Paul Bervoets en
Walter Vanermen deel aan de vijfde groepstentoonstelling.
Hier stelt hij zijn eerste mono- en
achrome experimenten tentoon. Callewaert
beschrijft ze in een recensie als volgt: “En mijn
voorkeur gaat altijd naar deze spontane, soms
zeer poëtische schetsen, waar de inspiratie niet
gedood wordt door het raffinement, en waar soms
een zwevend gevoel en een diffuus licht in zijn.
Naast zeer uiteenlopende variaties op eenzelfde
thema – een halve cirkel, een slappe boog, drijvend
of gedrapeerd in de ruimte – toont Verheyen
een kurieus [sic] monochroom schilderij in witten,
dat zijn ganse werking aan het reliëf van de verf
en aan het licht ontleent.”