**Webstek in opbouw**

Marc Verstockt of Mark Verstockt (Lokeren, 16 juli 1930 – Antwerpen, 14 mei 2014) was een  beeldhouwer, graficus en schilder. Hij  volgde de lessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, samen met Dan Van Severen. Ze werden aanhangers van het constructivisme. Hij verdiepte zich in de abstractie en de studie van de geometrische vormen.

Verstockt produceerde beeldhouwwerken, met als bekendste de monumentale sculptuur ‘Signaal’ in Sint-Niklaas. Hij experimenteerde met video en boekdrukkunst. In 1971 publiceerde hij ‘This is not a book’. Als theoreticus maakte Verstockt in 1982 naam met ‘De Genesis van de vorm, van chaos tot geometrie’, een diepgaande studie over de drie oervormen: de cirkel, het vierkant en de driehoek.

De productie en pre-productie van zowel kunstwerken, tentoonstellingen en ontwerpen binnen de artistieke praktijk van Mark Verstockt vormen een breedschalig archieffonds. In dit fonds zijn slechts in beperkte mate administratieve documenten aanwezig. Bijkomende fondsen bevinden zich in Brussel (Artesio) en Kemzeke (Verbeke Foundation).

CKV startte met de opmaak van een digitale oeuvre-catalogus en een gefaseerde digitalisering van het archief. Welkom !

Paul Van Hoeydonck

(c)image: M HKA
Embedded Cities, 1958
Sculptuur , 11 x 11 x 4 cm
plexi

Hoewel de inspiratie bij beide kunstenaars opwelt uit kinderdromen, imaginaire reizen en de fantasie om de maan te bereiken en andere planeten te onderzoeken, bouwt Van Hoeydonck geen vliegende objecten zoals Panamarenko. Zijn beste werken hebben niet eens behoefte aan beweging.

Embedded Cities uit 1958 is een doorzichtige blok waarin kleurvlakken lijken te zweven. Het werk zelf beweegt geenszins, maar lokt beweging van de toeschouwer uit. Het is bijna onmogelijk om niet voortdurend rond het beeld heen te cirkelen en zo telkens een ander beeld te zien. Het kunstwerk zelf blijft onveranderlijk, maar verandert van uitzicht naargelang de lichtinval en de hoek van waaruit men kijkt. Hierdoor ademt het werk een mysterieuze sfeer uit, het lijkt haast ongrijpbaar. Van Hoeydonck is er op uit de kosmos te visualiseren in een taal aangepast aan de menselijke verbeelding. Tevens doet hij ook sterk beroep op de verbeelding van de toeschouwer.

Zijn voorliefde voor geometrische ordening en versobering doen Van Hoeydonck evolueren in de richting van abstractie. Maar in het werk van Van Hoeydonck, die zichzelf als uitdaging een bewust verhalend kunstenaar noemt, heeft deze abstractie een duidelijk doel. De afbeelding maakt plaats voor zuivere beelden, de zuivere beelden voor verbeelding. Met andere woorden laat Van Hoeydonck bewust dingen open die door de toeschouwer kunnen worden ingevuld. Dit element is duidelijk aanwezig in Embedded Cities. De toeschouwer wordt uitgedaagd om op onderzoek te gaan en deze ingegraven stad bloot te leggen.